یک روز کارمند پست که به نامه هایی که آدرس نامعلومی دارند رسیدگی می کرد ، متوجه نامه ای شد که روی پاکت آن در قسمت گیرنده نوشته شده بود « خدا » . با خودش فکر کرد بهتر است نامه را باز کرده و بخواند .
در نامه اینطور نوشته شده بود : خدای عزیزم ، بیوه زنی هشتاد و سه ساله هستم که زندگیم با حقوق ناچیز بازنشستگی می گذرد . دیروز یک نفر کیف مرا که صد دلار در آن بود دزدید . این تمام پولی بود که تا پایان ماه باید خرج می کردم . یکشنبه هفته دیگر عید است و من دو نفر از دوستانم را برای شام دعوت کرده ام اما بدون آن پول نمی توانم چیزی بخرم ، هیچ کس را هم ندارم تا از او پول قرض بگیرم . ای خدای مهربان تنها امید من تو هستی ، به من کمک کن ... .
کارمند اداره پست خیلی تحت تأثیر قرار گرفت و نامه را به سایر همکارانش نشان داد . نتیجه این شد که همه آنها جیب خود را جستجو و هر کدام چند دلاری روی میز گذاشتند . در پایان نود و شش دلار جمع شد و برای پیرزن فرستادند . همه کارمندان اداره پست از اینکه توانسته بودند کار خوبی انجام دهند خوشحال بودند . عید به پایان رسید و چند روزی از این ماجرا گذشت تا آنکه نامه دیگری از آن پیرزن به اداره پست رسید که دوباره در قسمت گیرنده نوشته شده بود « خدا » . همه کارمندان جمع شدند تا نامه را باز کرده و بخوانند. مضمون نامه چنین بود خدای عزیزم چگونه می توانم از کاری که برایم انجام دادی تشکر کنم ، با لطف تو توانستم شامی عالی برای دوستانم مهیا کرده و روز خوبی را با هم بگذرانیم . من به آنها گفتم که چه هدیه خوبی برایم فرستادی البته چهار دلار آن کم بود که مطمئنم کارمندان اداره پست آن را برداشته اند .
چاپ شده در گاهنامه آریوبرزن - سال 1395
منبع : مجلات ، روزنامه ها و شنیده های سینه به سینه
