بعضی از بزرگان ادبیات ایران ، حافظ را تجلی سه گوینده بزرگ یعنی خیام ، سعدی و مولوی دانسته اند . به گفته آنها حافظ فکر مأیوس و مغموم خیام ، روح پر شور و امید جلال الدین محمد بلخی و قریحه طربناک و غنایی سعدی را به شکل غیرقابل تحلیلی درهم آمیخته و ادب نوظهوری آفریده که نه خیام است ، نه مولانا و نه سعدی . مانند …